#MyDiaryOfResistance
#SpeakOut
ഇന്നാണ് അമ്മയോട് പറഞ്ഞത്. അമ്മ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. കുറേ നേരം മിണ്ടാതിരുന്നു. ഈ ദിവസങ്ങളിലെല്ലാം ഞാനേറ്റവും കൂടുതല് തവണ മനസില് കണ്ടത്, ഇക്കാര്യം പറയുമ്പോള് അമ്മയുടെ പ്രതികരണം എങ്ങനെയാകും എന്നതായിരുന്നു. അമ്മയോട് പറയണ്ട എന്നായിരുന്നു ആദ്യം മനസിലുറപ്പിച്ചത്. പക്ഷേ, ചില വീര്പ്പുമുട്ടലുകളില്ലേ... അമ്മയോട് ചേര്ന്നിരിക്കുമ്പോള് മാത്രം ഇല്ലാതാകുന്നത്... അങ്ങനെയൊരു നിമിഷത്തില് ഏറ്റവും ചുരുങ്ങിയ വാക്കുകളില്, ഏറ്റവും ലളിതവല്ക്കരിച്ച് പറഞ്ഞു.
ഒറ്റയ്ക്ക് താമസിക്കാന് തുടങ്ങിയതിനു ശേഷം അമ്മയുമായി ചേര്ന്നിരിക്കാന് കിട്ടുന്ന സമയം വളരെ കുറഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു. കാണുമ്പോള്, അമ്മയെ സങ്കടപ്പെടുത്തുന്നതൊന്നും പറയണ്ട എന്ന തോന്നും. എവിടെ ആണെങ്കിലും ഞാന് സുരക്ഷിതയായി ഇരിയ്ക്കുന്നുണ്ട് എന്ന തോന്നല് മാത്രമാണല്ലോ അമ്മയുടെ പിടിവള്ളി. ഓരോ തവണ വീട്ടില് വന്നു പോകുമ്പോള് അമ്മ പറയും, ശ്രദ്ധിച്ചു നടക്കണേ മോളേ ന്ന്...
ശ്രദ്ധിച്ചു തന്നെയാണ് അമ്മാ എപ്പോഴും നടക്കുന്നത്. എന്നിട്ടും അപകടങ്ങള് സംഭവിക്കുന്നു. എനിയ്ക്ക് മാത്രമല്ല, പലര്ക്കും... വീടിനുള്ളില് മാനം കാണാതെ വളര്ന്നിട്ട്, അങ്ങനെ ജീവിച്ചിട്ട് എനിയ്ക്ക് ഒരു ദേവകുമാരന്റേയും കിരീടത്തിലെ മയില്പ്പീലി ആകേണ്ട.
അമ്മയുടെ മകള് അനുസരണയില്ലാത്തവളാണെന്ന് ആളുകള് പറയുന്നത് കേള്ക്കുമ്പോള് സങ്കടം വരുമായിരിക്കും. സാരമില്ല... അമ്മയെപ്പോലുള്ള പെണ്ണുങ്ങള് നേരത്തെ ഇത്തരം അനുസരണക്കേടുകള് കാണിച്ചിരുന്നെങ്കില് നമ്മുടെ നാട്ടുനടപ്പുകള് കുറച്ചൂടെ മാറിയേനെ... വൈകിയിട്ടില്ല... ചിലപ്പോഴൊക്കെ അനുസരണക്കേടുകള് നല്ലതാണ്. അമ്മയക്ക് ഉമ്മ :)
1 comment:
കഴിഞ്ഞ പോസ്റ്റിന്റെ ബാക്കി ആകുമെന്ന് ഊഹിക്കാം.
Post a Comment